حجت الاسلام والمسلمین حشمتی، مسئول اماکن منتسب به حضرت امام(ره)، درباره خبر تخریب بیت امام در نجف اشرف توضیحاتی ارائه کرد . 
معاون فرهنگی و ارتباطات موسسه تنظیم و نشر آثار امام امام(ره) در پاسخ به خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران گفت : بیت امام(ره) در نجف که سالها متروک مانده بود براثر بارندگی تخریب شده بود و مهندسین و کارشناسان اعزامی تصمیم گرفتند این بنا را کاملا تخریب و مجددا بازسازی کنند.
وی اظهار داشت :با ورود امام خمینی به نجف در سال 1344 دو واحد مسکونی در خیابان "الرسول" و خیابان "باب قبله "اجاره شد که در یکی از واحدها خانواده امام سکونت داشتند و دیگری محل مراجعات و پاسخ گویی و درس امام بوده است. پس از هجرت امام به پاریس از این منازل استفاده ای نشد .ضمن اینکه در زمان حکومت صدام عملا نمی شد کاری انجام داد، تا اینکه دولت عراق مستقر شد و فضای بهتر برای فعالیت فراهم گردید.
حجت الاسلام والمسلمین حشمتی، اضافه کرد : از سال 1384 موضوع خرید و بازسازی این دو واحد مسکونی در برنامه های موسسه تنظیم و نشر آثار امام قرار گرفت ، بارها با دولت و سازمان مدیریت مکاتبه شد که نهایتا درپایان سال 87 اعتباری جهت خرید یکی از واحدها اختصاص یافت و به حساب موسسه واریز شد ،موسسه تنظیم ونشر هم بلافاصله کارشناسانی را جهت بررسی اعزام نمود در این فاصله متاسفانه واحد مذکور کاملا تخریب گردید به نحوی که قابل بازسازی نیست. 
وی افزود: آخرین تصمیم در مورد این واحد این است که بنا کاملا تخریب شده و مجددا بنای جدیدی با معماری قبلی ساخته شود. انشاءالله با همکاری مقامات عراقی و سفارت ایران در عراق کار ساخت و ساز این بنا به اتمام برسد و مورد بازدید زائرین قرار گیرد.
وی گفت: واحد مجاور آن نیز فعلا در اجاره موسسه است که در صورت تامین اعتبار آن واحد نیز خریداری خواهد شد.
حشمتی با اشاره به برنامه هایی که برای این بنا در نظر گرفته شده است ، گفت: ان اشاءالله اگر خانه به شکل اولش، درست شود، طبیعتا برای زائرین ایرانی و خود عراقی ها، محلی قابل بازدید خواهد بود که علاقمندان به حضرت امام می توانند این مکان را از نزدیک ببینند.
وی در پایان یادآورشد: تمام اماکنی را که به نحوی امام در آن زندگی کردند یا سخنرانی کردند، درس گفتند و یا حتی برای ساعاتی آنجا بودند و یا اثر مهمی توسط امام در آن جا به یادگار مانده، در نظر داریم تحت پوشش واحد اماکن منتسب به حضرت امام سازماندهی کنیم. تعدادی از این اماکن نظیر بیت امام در خمین، در جماران، در قم، در اختیار ما هستند و برای بعضی از مکان ها با کمک دیگر نهادها باید یادمانهایی را بسازیم که ان شاءالله دایمی بمانند. 
همچنین آیت الله رحمت، مسوول دفتر استفتائات بیت امام(ره) و از شاگردان ایشان در نجف نیز در این باره گفت: بیت امام در نجف، تا بعد از سرنگونی صدام هنوز سرپا بود. در سفر اولی که بعد از سقوط صدام، به نجف رفتیم، بیت رابازدید کردیم و گزارشی تهیه کردیم. در آن زمان تنها سرداب ها خراب شده بود. اما در طول زمان خریداری تا انتقال اسناد خانه به موسسه تنظیم و نشر آثار امام اصل ساختمان فرو ریخته بود.
رحمت تاکید کرد :در سفری همراه با مهندسین میراث فرهنگی و کارشناسان امر به آنجا رفته بودیم که بعد از ده پانزده روز خاک برداری سازه های ساختمان پیدا شد و نقشه برداری شده و در این نقشه کل ساختمان و تشکیلاتش مشخص شد و بناست که بر اساس آن نقشه ها و فیلم ها خانه را مجددا بسازند.
وی در توضیح ویژگی های منزل امام در نجف گفت: کلا منزل حضرت امام منزل محقری بود. مجموع آن صد و ده پانزده متر بود. بیست و پنج متر حیاط ساختمان بود و دو طرف شمال و جنوبش ساختمان بود. مثل همه ساختمان های نجف. یک مقدار بالکن هم در کوچه داشت. خانه در نبش دو کوچه بود و یک ساختمان را اندرونی می گفتند و یک ساختمان را بیرونی. در ورودی ،ساختمان بیرونی همیشه باز بود و مراجعین می آمدند و می رفتند. در اندرونی، در سمت دیگر کوچه بود و از در که وارد می شدیم، اتاق کوچکی در سمت چپ بود که امام تابستان ها در آنجا ساکن بودند.
در طبقه دوم هم اتاقی بود که حضرت امام در زمستان ها برای پاسخگویی به مراجعین در آنجا ساکن بودند. از آن ایوان بالا با اجازه مالکین راهی باز کرده بودند که دو ساختمان اندرونی و بیرونی را به هم متصل می کرد. معمولا امام ساعت 5 بعد از ظهر در پشت بام منزل تا یک ساعت قدم می زدند. این برنامه همیشگی شان بود.
آیت الله رحمت در ادامه گفت: قبل از ظهر ها امام برای درس در مسجد شیخ انصاری بودند و مرحوم حاج آقا مصطفی، تا قبل از اذان در بیرونی می نشستند و پاسخگوی مراجعین بودند. حضرت امام دو ساعت و نیم بعد از غروب آفتاب خود پاسخگو بودند. نماز مغرب و عشا را در بیرونی می خواندند و به قول نجفی ها ساعت دو نیم از دسته،امام در بیرونی با علما و فضلا و طلاب جلساتی می گذاشتند و خیلی وقت ها مباحث علمی مطرح می شد و بحث برقرار بود تا ساعت3 . (در نجف ساعت ها بر اساس غروب آفتاب کوک می شد و از غروب آفتاب چرخش ساعت مجدد شروع می شد. یعنی ساعت 12 آنها از غروب آفتاب بود). سر ساعت 3 امام به حرم می رفتند. این برنامه امام در تمام طول 14 سالی بود که در نجف در این منزل مقیم بودند.
